Apakah apabila seseorang itu cacat akan berada dalam satu kumpulan?
Jawapannya tidak. Sebagai contoh bagi orang buta terdapatnya 2 kumpulan iaitu buta dan rabun (low vision) dan keperluan 2 kumpulan tersebut adalah berbeza. Yang buta membaca menggunakan braille dan yang rabun menggunakan huruf besar.
Oleh itu untuk makluman semua, orang Pekak juga terbahagi kepada 2 kumpulan iaitu kurang pendengaran dan pekak.
a. Kurang pendengaran iaitu tahap pendengaran 54 decible ke bawah adalah kumpulan yang dapat mendengar dengan bantuan alat pendengaran termasuk pencacar koklear. Mereka juga di gelar mempunyai sisa pendengaran oleh pihak Kementerian Pelajaran Malaysia dan merupakan kumpulan yang paling sesuai untuk mengikut kaedah oralisma iaitu pertuturan kiu, auditory verbal atau kaedah yang berkaitan dengan kemampuan mendengar mereka. Kumpulan ini juga mampu untuk mengikut pendidikan arus perdana atau program insklusif tanpa bantuan.
Kumpulan kurang pendengaran adalah pengguna komunikasi verbal dan mempunyai organisasi peringkat antarabangsa iaitu International Federation of Hard Of Hearing (www.ifhoh.org)
b. Pekak merupakan kumpulan pengguna bahasa isyarat kerana kemampuan berkomunikasi menggunakan bahasa verbal adalah sangat terhad. Mereka boleh mengikut pendidikan aliran perdana dan program intergrasi dengan bantuan jurubahasa isyarat.
Kumpulan Pekak mempunyai organisasi sendiri sehingga peringkat antarabangsa iaitu World Federation of the Deaf (www.wfdeaf.org).
Kumpulan ini juga mempunyai aktiviti sukan sendiri iaitu Sukan Deaflympic dibawah naungan International Sports Federation fo the Deaf (www.ciss.org). Syarat penyertaan ke Sukan Deaflympic ialah “To qualify for the games, athletes must have a hearing loss of at least 55 db in their "better ear". Hearing aids, cochlear implants and the like are not allowed to be used in competition, to place all athletes on the same level.”[3]
Di negara kita tiada polisi dan penerangan jelas mengenainya perbezaan tersebut dan menyebabkan 2 kumpulan itu di letakkan dalam satu keperluan pendidikan dan perkhidmatan.
Sungguh malang bagi kanak-kanak yang kurang pendengaran yang mampu mendengar dengan alat bantuan di letakkan ke dalam kumpulan pengguna bahasa isyarat dan membantutkan perkembangan keupayaan mereka. Sepatutnya kumpulan tersebut menggunakan kaedah oralisma dalam pendidikan.
Bagi menguatkan tulisan saya, saya ada menemu bual Marie Lubman bekas sukarelawan Peace Corps yang pernah berkhidmat di Malaysia tahun 70an sempena lawatan beliau ke MFD. Beliau merupakan seorang guru pekak di sekolah pekak California, Marie mengiakan terdapatnya 2 kumpulan iaitu Deaf and Hard of Hearing dan mengikut 2 program yang berbeza di California. (Di USA polisi pendidikan adalah tidak seragam, setiap negeri mempunyai polisi masing-masing)
Namun katanya terdapatnya kelonggaran iaitu sekiranya kumpulan kurang pendengaran tersebut tidak dapat mengikut pendidikan aliran perdana boleh memilih aliran pendidikan khas.
Oleh itu saya bagi pihak orang Pekak dan pengguna bahasa isyarat memperjuangkan supaya pengkategorian tersebut supaya tiada pihak menimbulkan kekeliruan dan mengambil kesempatan .
No comments:
Post a Comment