09 July 2012

Cadangan Transformasi Pendidikan


Saya telah diundang ke rundingan meja bulat transformasi pendidikan Negara di PWTC pada akhir bulan lepas. Rundingan meja bulat ini bertajuk pendidikan khas dan di hadiri oleh perwakilan dari NGO pelbagai kecacatan.

Seperti biasa saya mewakili kumpulan orang Pekak dan membangkitkan beberapa perkara iaitu :

1. Tiada tindakan yang ambil jika pencapaian pelajar pekak merosot.

Mengikut laporan LPM setiap tahun jumlah calon orang Pekak yang gagal di peperiksaan awam adalah tinggi, tetapi malangnya perkara ini di pandang sepi berbanding jika berlakunya kemerosotan peratusan kelulusan calon bukan pekak, riuh seluruh Negara dan pelbagai tindakan di ambil oleh pihak kementerian. Ini adalah tidak adilan yang jelas.


2. Kemahiran dalam penyampaian P&P.

Kaedah yang digunakan di sekolah pekak ialah Komunikasi Menyeluruh dan penggunaan BMKT dalam penyampaian pelajaran dan pembelajaran. Adalah pelik kerana tiada syarat dalam pendidikan guru  di Malaysia menjadikan BMKT sebagai subjek yang wajib lulus bagi membolehkan guru itu mengajar di sekolah pekak. Di luar negara iaitu Ausrtalia, New Zealand, UK, USA dan negera-negara maju, bahasa isyarat di jadikan subjek wajib dan mesti lulus sebelum mendapat tauliah menjadi guru di sekolah pekak.

Di negara kita tiada pakar BMKT dan menyebabkan tidak mampu membangunkan subjek pengajian BMKT sebagai subjek wajib lulus di peringkat universiti. Pada masa ini terdapatnya pensyarah yang mengajar BMKT di IPTA tetapi apakah pensyarah itu di iktiraf? Di iktiraf oleh siapa dan apa kelayakan mereka yang memberikan pengiktirafan tersebut kepada pensyarah itu?

Oleh itu guru yang tidak mahir dalam BMKT boleh menjadi salah satu punca kegagalan pelajar pekak kita dalam akademik.


3. Kurikulum yang tidak selaras.

Kurikulum kebangsaan atau arus perdana adalah wajib diikuti dan peperiksaan awam adalah berteraskan dari kurikulum kebangsaan.

Bagi pelajar pekak, mereka di berikan kurikulum pendidikan khas dan di ajar mengikut kemampuan mereka; tetapi di akhir tahun persekolahan pelajar Pekak menduduki peperiksaan awam dari kurikulum kebangsaan.

Ianya menjadi salah satu faktor kegagalan pelajar pekak kerana kurikulum pendidikan khas adalah tidak selaras dengan kurikulum arus perdana.

Jika mahu pelajar pekak mengikut kurikulum pendidikan khas perlunya mempunyai peperiksaan yang berteraskan pendidikan khas juga; tetapi apakah sijil yang di keluarkan tersebut memunyai nilai dalam pasaran?

Jangan kata mahu mengintergrasikan orang pekak tetapi perkara yang sedia ada adalah menyebabkan orang pekak terpisah dari pendidikan arus perdana.  

Oleh itu kami kata TIDAK kepada Kurikulum Pendidikan Khas tetapi menumpukan kemahiran guru dalam menguasai bahasa isyarat iaitu BIM.


4. Kegagalan BMKT

BMKT/KTBM di wujudkan bagi memenuhi keperluan system Komunikasi Menyeluruh yang menggantikan system oralisma pada tahun 79.  BMKT/KTBM bukannya bahasa dan ianya di canang dengan gahnya sebab mempunyai pakar bahasa yang tersohor pada masa itu.

Malangnya pakar bahasa itu bukan berlatarbelakang pendidikan orang Pekak dan juga bukan pakar dalam bahasa isyarat. Mereka semestinya faham bahawa se perkataan bahasa Melayu  membawa banyak maksud; semak dan semak ejaannya sama tetapi bunyi yang berbeza serta ada 2 maksud berlainan mengikut jalan ayat. Oleh itu isyarat juga berbeza mengikut ayat yang di sampaikan.

Menambah imbuhan dari kata akar juga membawa maksud yang berbeza, contohnya pulau adalah berbeza dengan maksud memulau atau di pulau.

Masuk 3 dekad BMKT/KTBM di gunakan, di murni tidak, di tambah tidak, dok tang tu jugak. Orang di sana masih di buai mimpi dengan senyum panjang kerana menerima kenaikan gaji.

MFD sedang bekerjasama dengan sebuah universiti untuk membangunkan BIM – Bahasa Isyarat Malaysia dan memperjuangkan supaya guru wajib mempunyai persijilan atau diploma atau sarjana dalam BIM sebelum diterima mengajar di sekolah-sekolah pekak.

5. Pendidikan Awal

Bagi anak “normal” atau bukan pekak adan menerima bahasa seawal beberapa minit selepas di lahirkan. Bayi Islam di azankan supaya syukur kepada illahi, di jaga, di timang, di dodoi dan di lagu untuk menidurkannya. Jelasnya bahasa itu di sampaikan seawalnya.

Tetapi bayi pekak tidak dapat menerima bahasa kerana lewat mengetahui kecacatannya. Juga tiada program pendidikan awal bagi bayi berumur 0 – 4 tahun dan siapakah bertanggung jawab untuk memberikan bahasa kepada bayi itu? Kementerian Kesihatan? Oh tidak mereka cadang implan, speech teraphy, alat pendengaran dan macam-macam model perubatan. Bayi itu bukan nak ubat tetapi bahasa.

Kementerian Wanita? Oh tidak mereka tiada kepakaran dan cadang rujuk kepada Kementerian Pelajaran dan Kementerian Pelajaran menjawab Oh tiada dalam dasar Kementerian bagi penjagaan umur 0 – 4 tahun.

Semua orang lepas tangan dalam hal ini. Apakah ini  tahap kebijaksanaan orang kita.

02 July 2012

Sekadar berkongsi cerita

Pada 29 Jun 2012, semasa berjalan ke ruang pelepasan no B7 KLIA untuk menaiki pesawat MAS ke Miri; saya dan jurubahasa MFD telah ternampak individu yang tidak asing di Malaysia. Beliau ialah seorang pemaju yang paling berjaya di negara ini, diantara bilionair di Malaysia sedikit masa dulu, seorang dermawan dan seorang yang down to earth.

Saya menyapa dari jauh dan terus meluru kepada beliau yang sedang menikmati sarapan bersama PA yang setianya. Beliau bangun dan melangkah beberapa tapak kepada saya, kami bersalam dan berpelukan.

Kami berbual ringkas dan beliau menanya mengapa lama saya tidak datang berjumpa dengan beliau. Beliau memaklumkan kepada saya bahawa beliau akan ke luar negara dan memberikan tarikh untuk berjumpa sekembalinya nanti. Saya tidak dapat memberikan jawapan.

Beliau mengingatkan saya supaya jangan lupa hadir ke majlis sembahyang terawih di rumah beliau di bulan puasa ini dan PA beliau memberikan tarikh tersebut kepada saya. Tahun lepas saya tidak hadir seperti biasa ke majlis tahunan tersebut.

Saya amat terharu dengan sifat rendah hati dan kemuliaan hati beliau, walaupun sebagai orang terkaya dan di hormati di Malaysia, juga seorang yang lebih tua daripada saya. Saya merasakan saya di hormati dan di terima sebahagian daripada masyarakat walaupun saya ini seorang pekak dan hanya bekerja sebagai pemimpin NGO yang tidak seberapa.

Terima kasih Tan Sri Datuk Mustapha Kamal Abu Bakar.